"سر گذاشتن روی مُهر شرک نیست؟"
"یعنی تو واقعاً فکر می کنی ما این سنگ ها را خدا می دانیم؟"
"نمی دانید؟"
"شیعه معتقد است مسلمان فقط باید بر سنگ و گیاهی که خوردنی نیست و خاک و چوب و این جور چیزها سجده کند. به نظر تو رسول الله مثل شما روی همین فرش هایی که بر مسجد پهن کردید نماز می خواندند؟"
"نمی دانم."
"رسول الله اصرار داشت مسلمان ها روی خاک سجده کنند. به نظر تو مُهرِ جامدشده شیعیان به خاک نزدیک تر است یا فرش های شما؟"
+ پسران دوزخ، فرزندان قابیل - مجید پورولی کلشتری
"چرا احترامی که علمای شما برای کتاب صحیح بخاری قائل اند برای کتابِ احمد بن حنبل یا کتاب حاکم نیشابوری قائل نیستند؟! این دو نفر هم از علمای بسیار بزرگ و معتبر و درجه یک عامّه اند و کاملاً هم عقیده و هم مسلک شما هستند! چرا فقط صحیح بخاری و فقط آقای اسماعیل بخاری باید مورد توجه قرار بگیرد؟"
"نمی دانم."
"جوابش خیلی ساده است! چون صحیح بخاری شاهکاری است که در آن ذره ای از محبت خاندان پیامبر و اهل بیت وجود ندارد و هیچ حدیثی در فضیلت این خاندان نیست. در عوض، حاکم نیشابوری و احمدبن حنبل کتاب هایی دارند که آلوده است به ذکر فضایل اهل بیت و تبلیغ محبت این خاندان. من قبول دارم که اسماعیل بخاری برای نوشتن این کتاب غسل و وضو داشته و پیش از شروع کارش رو به قبله ایستاده و نماز خوانده، تردیدی در این نیست .. اما این آقا بعد از هر نماز رو به قبله می نشست و خیلی هنرمندانه و استادانه و با مهارت خاص روایات مربوط به تاریخ اسلام و خلفا را جوری مهندسی می کرد و به نحوی آن ها را کنار هم می چید که وقتی مردم عامّه این کتاب را به دست می گیرند و مطالعه می کنند دل آزرده نباشند."
+ پسران دوزخ، فرزندان قابیل - مجید پورولی کلشتری
"ابوحنیفه جوری با امام صادق دشمن بود که در تاریخ آمده هر چیزی که امام صادق می فرمود، ابوحنیفه سعی می کرد برخلاف آن فتوا بدهد. یک بار پرسید: امام صادق در نماز وقتی که توی سجده است، چشم های خودش را باز می کند یا بسته؟ ازش پرسیدند: این سؤال برای تو چه اهمیتی دارد؟! گفت: می خواهم ببینم اگر امام صادق چشم های خودش را موقع سجده می بندد، من چشم های خودم را باز بگذارم ... و اگر چشم های خودش را باز نگه می دارد ... من چشم های خودم را ببندم ..."
+ پسران دوزخ، فرزندان قابیل - مجید پورولی کلشتری
نمی دانم چرا هنوز نتوانسته ام با این قسمت از وجود خالد کنار بیایم. قسمتی تاریک که هر چقدر برای من مبهم و ناشناخته و کشف ناشده است، برای خالد افتخار بزرگی به حساب می آید. یک بار توی موبایل جَعده فیلمی از خالد دیدم که دست هایش را رو به دوربین نشان می داد و با خنده می گفت: «آن قَدَر شیعه می کُشَم تا پوستِ دست هایم به رنگ خون شود.»
+ پسران دوزخ، فرزندان قابیل - مجید پورولی کلشتری
