عاشقی دنیا و ملکوت

«من می گم جوهره ائمه، ساز و نوازش عشقه.
اگر نبودند این عزیزان، آدم ها کجا طعم عاشقی دنیا و ملکوت را می چشیدند؟
چطور به عشق معبود می رسیدند؟»

 

+ عهد دل - الهه بهشتی
 

ائمه علیهم السلام

«بزرگان دین گفته اند که خدا در خلقت ائمه، نظری خاص داشته.
ائمه ستون های زمین اند تا پروردگار یکتا به اهل دنیا رحم کنه و آن ها را زیر و زبر نکنه، که دنیا محل فسق و فجوره.
پس تا انتهای عالم، یکی از ائمه بر زمین خواهد ماند تا حافظ مردمانش باشد...
من چی می گم؟
من می گم خدا با ائمه عاشقی را به آدم آموخت.»

 

+ عهد دل - الهه بهشتی
 

بود و نبودِ ما

«کوته فکری است اگر گمان کنیم با بود یا نبود ما
رخنه ای در اوامر حق تعالی رخ خواهد داد.»

 

+ چهار فانوس - سعید تشکری
 

پشت پرده ی حقیقت

«گفتن حقیقت بدنی تب آلود می خواهد تا کمی پرده عقل و دوراندیشی را کنار گذارد.»

 

+ چهار فانوس - سعید تشکری

ولایت پذیر

«حسادت و جاه طلبی و تنگ نظری. 
از آدمی که ولایت پذیر نباشد، 
می توان توقع هر خبط و خطایی داشت.»

 

+ چهار فانوس - سعید تشکری

از دست دادن پدر

از دست دادن پدر سن و سال نمی شناسد.
فرقی نمی کند که خودت پدر باشی یا نه، دردش همان قدر است. 
یتیم شدن این چیزها را نمی فهمد وقتی محبتی از تو دریغ می شود و پشتوانه ای را از دست می دهی.

 

+ چهار فانوس - سعید تشکری
 

زمین گیر

«شیطان که به دلت شک انداخت آن گاه عقلت را از کار می اندازد تا تو را زمین گیر کند.»

 

+ چهار فانوس - سعید تشکری

خودسری

«اگر حسن بن علی در میانمان بود شاید آبستا هم در زندان نمی بود.»
ابومحمد گفت: «خودسری های خود را به بود و نبود امام گره نزن.»

 

+ چهار فانوس - سعید تشکری
 

اعتقادات

«تا کیِ قرار است خون شیعه و شیعیان ریخته شود و رهبرانشان را به زهر و شمشیر شهید کنند؟»
ابومحمد گفت: «تا هر وقت مردم بیاموزند با جان و مال پای اعتقاداتشان بایستند.»

 

+ چهار فانوس - سعید تشکری
 

ناامید باش تا به امید برسی...

«در این مدتی که چله را آغاز کرده ای، افتاده ای در یک جدال بزرگ میان خودت و خودت. 
تو شمشیر کشیده ای روی خودتو داری به دست خودت، دنیای درون خودت را خراب می کنی و من خیال می کنم باید همین کار را بکنی. 
یادت هست استاد می گفت تا شک نکنی به یقین نمی رسی؟ 
دیگر حرفی برای امید دادن به تو ندارم برادر! 
ناامید باش تا به امید برسی. 
هرچه می خواهی شک کن تا یقین را بیابی...»

 

+ پادرمیانی - محبوبه زارع