بیعت
بیعت یک برنامه ی اجتماعی برای رسمیت دادن به حکومت یک حاکم و به معنای اعلام پذیرفتن او و تسلیم در برابر اوست. جلوه ی ظاهری بیعت دست در دست حاکم گذاشتن و فشردن دست اوست، و در پس این پرده ی ظاهری عهد و پیمان ها و گواهی های متعددی است که بیعت کننده به آنها تعهّد می نماید. درباره ی حضرت ولی عصر «صلوات الله علیه» بخاطر عدم حضور حضرت به بیعت زبانی اکتفا شده، و ما با اقرارهایی که در پیشگاه حضرتش می نماییم در واقع دست بیعت با او میدهیم. این بیعت در دو مورد به صورت عملی نیز دستور داده شده است: یکی در دعای عهد است که در آخر دعا سه بار با دست راست به پای راست میزنیم و میگوییم: «العجل العجل، یا مولای یا صاحب الزمان» و دیگری در دعای زمان غیبت است که پس از دعا دست راست را بر کف دست چپ میزنیم و گوئی با آن حضرت دست بیعت میدهیم.
+ صدایت می زنم، سلامت می دهم، دعایت می کنم - محمدباقر انصاری