دو عشق در یک دل

من هر روز که از زندگی ام گذشت، قسمتی از زبیده را ریختم و از نو ساختم اما عقیده ام همان باقی ماند که بود. 
دلم بندِ هارون بود ولی ایمان به آل علی داشتم، دو عشق در یک دل.
جمع کردن این دو با هم، نقابی می خواست دائمی، نقابی که کم کم جزئی از وجودم شد.
ظلم های همسرم را می دیدم، غربت امام را درک می کردم ولی حق حرف زدن نداشتم.

 

+ من برمی گردم - فاطمه دولتی