۱۵ بهمن ۰۰ ، ۰۸:۰۰
گریه ممنوع!
گریه ممنوع است.
بغض مثل خشت خیس خورده چسبیده ته حلقمان.
یک وقت هایی چه امتحان هایی می گیرد خدا از آدم.
ما که نشسته بودیم توی همان مکتب الرضا توی خیابان سی و نهِ افسریه گریه مان را می کردیم.
چه کاری بود بیاییم اینجا این جوری مثل شمع آب شویم، بسوزیم و نتوانیم برای مادرمان، برای کریم اهل بیت، برای امام باقر و صادق اشک بریزیم؟
+ خال سیاه عربی - حامد عسکری