پُرحرف

در برابر آدم های کم حرف به طرز دیوانه واری پرحرف می شوم.

 

+ زن آقا - زهرا کاردانی

العفو

زن ها اشاره کردند که دعواشان کنم. خودم هم درگیرشان بودم. دوست داشتم شب های قدر را بروم تنگِ دیواری، جای ساکت و خلوتی بنشینم، سرم توی گریبانم باشد و کسی کاری به کارم نداشته باشد. کسی نداند من زن کدام آقام. حالا آنجا، کنارم نشسته بودند و فضا را از شب قدر دور کرده بودند. هرچه می کردم دلم دنبال جوشن نمی رفت.
وقتی زن ها دیدند که تذکرهای چشم و ابرویی فایده ندارد، پیغام و پسغام ها شروع شد که «به زن آقا بگید این ورپریده ها رو ساکت کنه. خدا قهرش می آد. اینا نمی فهمن امشب چه شبیه، زن آقا که می فهمه.»
بهشان نگاه کردم. به زن ها گفتم: «چی کارشون دارید؟ اگه ما هم مثل اینا توی یه سال گذشته هیچ گناهی نکرده بودیم، امشب حالمون خوب بود.»
خدا را بعد از قسم به چهارده جگرگوشه اش، به آن ها قسم دادم:
الهی، به آینه هایی که در کنارم نشسته اند، العفو!

 

+ زن آقا - زهرا کاردانی
 

غروبِ جمعه

غروب های جمعۀ روستا چند ده برابر جمعه های شهر دلگیر بود.

 

+ زن آقا - زهرا کاردانی

بالاخره جوراب پوشیدند...

سیدعلی از زیر چادر حائل بین مرد و زن ها، رفت آن طرف. سه ردیف چادر گلدار جلوی رویم به رکوع رفته بودند؛ هر کدام یک طرح و رنگ؛ نارنجی و صورتی و آبی و سبز. به رکوع نرسیده بودم. صبر کردم تا رکعت دوم به جماعت متصل شوم. وقتی رفتند سجده، از بین آن بیست سی جفت پا، سه جفت جوراب مشکی و خاکستری چشمک زدند.
خم شدم و مُهرم را بوسیدم.

 

+ زن آقا - زهرا کاردانی
 

صمیمی با مراجع

بعد از نماز داشتم کفش هایم را می پوشیدم که صدایم کرد: «زن آقا، نوری خوبه؟»
«نوری؟!»
«نوری همدانی دیگه!»
آنجا همه با مراجع صمیمی بودند.

 

+ زن آقا - زهرا کاردانی
 

همیشه لبخند بزن!

سید گفته بود: «لبخند خیلی مهمه!
شما وقتی نمی خندی قیافه ت شبیه طلبکارا می شه.
همیشه لبخند بزن!»

 

+ زن آقا - زهرا کاردانی
 

به دست آوردن نداشته ها

«اگر می خوای نداشته هات را به دست بیاری،
همیشه داشته هات را دست کم نگیر.» 

 

+ به نام یونس - علی آرمین
 

یتیم

«یتیم که بویی، خر زندگی لنگه؛ چه پسر باشی و چه دختر. باید کار کنی تا چرخ زندگیت بگرده.»

 

+ به نام یونس - علی آرمین

تنها... با خُدا

«وقتی از یوسف سؤال کردند خوش ترین لحظه ی زندگی ات کی بوده،
گفت زمانی که تو چاه بودم و با خدا تنها...»

 

+ به نام یونس - علی آرمین
 

بدونِ نور

از نظر او، بدون نور تنفس ممکن نبود.

 

+ به نام یونس - علی آرمین