در نبرد اُحد پس از اتمام جنگ، وقتی مسلمانان اقدام به دفن شهدا نمودند پیامبر امر فرمود شهدایی را که حافظ قرآن بوده اند، قبله ی دیگر شهدا قرار دهند. این توجه و اهتمام حضرت رسول «صلی الله علیه و آله و سلم» به حافظان، نشان از ارج و منزلت معنوی حافظان قرآن می باشد.
+ اصول و روش های حفظ قرآن - محمدعلی سلیمانی
امام باقر «علیه السلام» طی حدیثی حاملان قرآن را به سه دسته تقسیم فرمودند: عده ای قرآن را تلاوت کرده و آن را وسیله ی امرار معاش و تقرب به ملوک و تفاخر به مردم قرار داده اند. عده ای دیگر از حاملین قرآن فقط حروف آن را گرفته و حدودش را ضایع ساخته اند، خداوند، امثال ایشان را زیاد نکند. و قسم سوم از حاملان قرآن، با دستورات شفابخش آن بیماری های فکری و قلبی خود را درمان می کنند؛ شب ها با تلاوت قرآن مأنوسند و روزها در صحنه های زندگی از آن الهام می گیرند و به خاطر انس با قرآن پهلو از رختخواب تهی می کنند. پس خداوند به برکت این گروه از قراء و حاملان قرآن بلا را از اجتماعات دور می کند و به خاطر آنان باران رحمت خود را فرود می آورد.
+ اصول و روش های حفظ قرآن - محمدعلی سلیمانی
رسول خدا «صلی الله علیه و آله و سلم» می فرمایند: تعداد درجات بهشت مطابق تعداد آیات قرآن است پس هنگامی که حامل قرآن داخل بهشت می گردد به او گفته می شود بخوان و بالا برو که برای هر آیه ای درجه ای است بنابراین بالاتر از حافظ قرآن (که به جهت عمل نمودن به قرآن لیاقت ورود به بهشت را پیدا کرده) درجه ای نیست.
+ اصول و روش های حفظ قرآن - محمدعلی سلیمانی
از امام صادق «علیه السلام» روایت شده است: قرآن بخوانید و آن را به قلب خود بسپارید زیرا خداوند تعالی قلبی که قرآن را در خود جای داده باشد عذاب نمی فرماید.
+ اصول و روش های حفظ قرآن - محمدعلی سلیمانی
باید دانست که وظیفه ی قاری و حافظ قرآن بسیار دشوار است و این از آن جهت است که مبادا فرد قاری و حافظ، فقط به تلاوت آن روی آورد، و دستورات انسان ساز آن را فراگوش بیندازد که خدای ناکرده مشمول این حدیث رسول خدا «صلی الله علیه و آله و سلم» واقع شود که می فرمایند: بسا تلاوت کننده ی قرآن و حال آنکه قرآن او را لعنت می کند.
+ اصول و روش های حفظ قرآن - محمدعلی سلیمانی
امام علی «علیه السلام» به بعضی اصحاب خود چنین توصیه می نمود: سفارش می کنم شما را به قرآن، پس قرآن را به عنوان پیشوا و امام خود انتخاب نمایید.
+ اصول و روش های حفظ قرآن - محمدعلی سلیمانی
"اگه خدا که بالا دست ماست، به مون نمی گفت؛ چی بخوریم، چرا بخوریم، کی بخوریم یا برعکسش. نمی گفت چی بپوشیم؟ چرا بپوشیم؟ کی بپوشیم و برعکسش و خلاصه همه ی این راهنمایی ها. بعد هم توقع داشت سالم زندگی کنیم، به نظرتون ظالم نبود؟ شما حاضر نیستید یه بچه ی کوچیک رو تو شهر تنها ول کنید تا به مدرسه ای که بهش آدرس ندادید بره. حالا چطور به خدا می گید که شما رو رها کنه و هیچ راهنمایی هم نکنه. اصلاً این با فکر خود شما رد شده است. جالبه که ما این کمک و راهنمایی دیگران رو از روی محبت می دونیم، اما راهنمایی خدا رو از روی محبت که هیچ، نشانه ی بدخلقی و تحکم خدا می دونیم که داره دخالت می کنه."
"پس بگو اختیار و آزادی چرت دیگه. مجبوریه."
"نه. اصلاً هیچ اجباری نیست."
"خوب انجام ندم، کلی توبیخ داره!"
"چرا می گی توبیخ؟ چرا نمی گی نتیجه ی عمل. قرص ها را نخوری، مریضیت شدید بشه به دکتر ربط داره؟ تو آزاد بودی دیگه. اما وقتی به خدا می رسید می گید که زورگو و ظالم و از این حرف ها."
+ از کدام سو - نرجس شکوریان فرد
"من فکر می کنم که چرا اولین کسی که دلمان می خواهد کنار بذاریمش! اولین کسی که باهاش قهر می کنیم! اولین کسی که سرش داد می زنیم. اولین کسی که دعوامون می شه باهاش خداست. چرا؟"
+ از کدام سو - نرجس شکوریان فرد
