کتابِ ابلیس
«اسارت در عادت» و «هراس از پرواز» خط اول کتاب ابلیس است.
+ 7 ج ن - امید کوره چی
«اسارت در عادت» و «هراس از پرواز» خط اول کتاب ابلیس است.
+ 7 ج ن - امید کوره چی
اگر همه ی عالم به شریعت بندگی خدا را بکنند چیزی بر جلال خدای یگانه افزوده نمی شود و اگر همه ی دنیا مستکبر شوند و طاغی، باز ذره ای از کبریایی او کم نمی شود و شریعت تنها برای اکرام خود انسان ها وضع شده.
+ 7 ج ن - امید کوره چی
امان از فیگورها که برتر از قدرت ها هستند و شاگردان هم اغلب بنده ی فیگورها هستند نه طالب علم و جویای قدرت، بسیار دیده ام شاگردی بدون گرفتن نشان یا دیدن قدرت خارق العاده ای در سلک استادی درآمده؛ چرا که فیگور آن استاد فیگور خوبی بوده و جمله ها را یکی در میان مجهول جواب می داده، یا در بین صحبت مکث های طولانی می کرده تا همه بدانند از جایی دیگر فرمان می گیرد هنگام صحبت.
+ 7 ج ن - امید کوره چی
انسان تا خدا را دارد پادشاه روی زمین است.
+ 7 ج ن - امید کوره چی
فکرش را بکن؛ روزگاری زمین و هفت فلک اطراف آن همگی تحت تسلط جن ها بود، تا این که نسل انسان در زمین پا گرفت، جن ها که تاب تحمل رقیب را نداشتند شروع به از بین بردن انسان ها کردند، تا این که خداوند به پریان که ذاتشان از آب بود فرمان داد تا از انسان حفاظت کنند، پریان در عمق شور اقیانوس ها سکنی گرفته بودند و انسان را از حمله های جن ها حفظ کردند، اما جن ها با شرارت از نیروهای آسمانی و افلاک علیه پریان استفاده نمودند و شمار زیادی از آن ها را کشتند، تا این که به امر خداوند ملائک بعد از جنگی سخت افلاک را تصرف کردند. فکرش را بکن! قلمرو افلاک آسمانی به ملائک رسید، قلمرو آب ها به پریانی که تعداد کمی از آن ها باقی مانده بود و انسان هم مالک قلمرو خاک شد و جن، آواره و حیران بین این سه مرز.
+ 7 ج ن - امید کوره چی
از تو آموختم تا به کَسانم بیاموزم، محبت در زبان، به هیچ کاری نمی آید. آموختم به کسانم بگویم که دوست داشتن بی محبت و شفاعت شما، آن قدر گذراست که نمی ماند.
+ ولادت - سعید تشکری
گفت: "از پیامبر شنیدم لااله الاالله دژ من است. کسی که داخلِ قلعه یِ من است، از عذاب من در امان می ماند. امامت، عهدی خداوندی است و امام، شرطی از شرایط توحید حقیقی است. امام ولایتش را از آسمان می گیرد و نه زمین. و شرط بودن در آن قلعه، مَنَم. جامه ی امامت، نیایش است."
+ ولادت - سعید تشکری
من خواب دیدم خدا! من خواب بودم خدا! من خواب ماندم خدا!
+ ولادت - سعید تشکری
تحویلِ سال، وقتی است، عید وقتی است که تو و وجودت هم عیدانه باشد. بی گناه باشد. عید این حال است. آرزوی این حال است. آرزو کن که روزی، روزگاری چنین بی گناه، باشی و عید بر تو نازل شود!
+ ولادت - سعید تشکری