سنت زنده به گوری دختران

ابوطالب وانمی دارد به فرزندانش سخت بگذرد. او پدری دانا و مهربان است. او برخلاف مردان عرب دخترش را گرامی می دارد. همچون پدر من که من را بسیار دوست داشت و عزیزم می داشت. او همیشه قیس بن عاصم و نعمان بن منذر را لعن می کرد؛ چون زنده به گور کردن دختران اولین بار سنت آنان بود. اگر نعمان بن منذر به بنی تمیم حمله نمی کرد و اموال شان را غارت نمی کرد و زنانشان را به اسارت نمی برد میان قیس بن عاصم و دخترش نیز، چنین ماجرایی رخ نمی داد تا پدر برآشوبد و فرمان زنده به گور کردن دختران را بدهد. پس از حملۀ نعمان به بنی تمیم، بزرگان بنی تمیم نزد نعمان رفته، تسلیم شده و خواسته بودند که زنان را آزاد کنند. نعمان پذیرفته بود؛ اما بعضی از زنان که به همسری برخی از مردان درآمده بودند ماندن در خانۀ همسر را به همراهی پدران و برادرانشان ترجیح دادند و همراه پدرانشان نشدند. دختر قیس بن عاصم نیز یکی از آنان بود که به نزد پدر بازنگشت. قیس نیز برآشفت و با خود پیمان بست پس از آن هر دختر که از وی چشم به جهان بگشاید زنده در گور کند. بسیاری از قبایل جاهل نیز از او پیروی کردند. اما بنی هاشم هرگز تن به این خفت نداد و نمی دهد. آنان دخترانشان را گرامی می دارند. همچون پدر من و همچون ابوطالب.

 

+ طلوع روز چهارم - فاطمه سلیمانی ازندریانی